Een rondje eikeltjes bier.

Geschreven door: Pepijn Lanen.

Door Max Stijlaart

Hamvraag

1. Verbeeldt de hoofdpersoon zich het gesprek met het kleine mannetje?

Mogelijke antwoorden op de hamvraag.

1. Het hele gesprek met het kleine mannetje bij de boom speelt zich af in het hoofd van de hoofdpersoon of dat hij/zij het zich maar verbeeld. Het kan bijvoorbeeld een droom zijn geweest toen de hoofdpersoon ingedommeld was bij de boom, door bijvoorbeeld vermoeidheid. Of het is een rare gedachte van de hoofdpersoon omdat hij of zij al een beetje teveel gedronken heeft en na zijn/haar korte slaap weer dronken teruggaat naar de begrafenis.

2. Het kan ook zijn dat het mannetje wel degelijk bestaat en dat het gesprek echt heeft plaats gevonden. Het verhaal gaat dan wel meer naar de fictie kant toe. 

3. Misschien heeft de hoofdpersoon een geestelijke afwijking en voelde hij/zij een drang om zich af te scheiden van de rest en zich af te leiden met een verhaal wat hij vroeger altijd hoorde. Of hij is gewoon verdrietig en eenzaam en verzint door de behoefte aan gezelschap een klein mannetje dat hem troost.

Ik denk persoonlijk dat het eerste antwoord het beste is. Ik denk dat het aannemelijker is dat de hoofdpersoon zich het gesprek met het kleine mannetje maar verbeeld.

Rechtvaardiging

1. "Aangeschoten en een beetje opgelucht waggel je je een weg terug naar de begraafplaats en steek je er nog maar een aan." De hoofdpersoon keert hier aangeschoten terug naar de begrafenis. Hij heeft dus echt gedronken. Maar het is niet erg aannemelijk dat hij aangeschoten is van eikeltjes bier en dus al eerder aangeschoten was. Daarom is het mogelijk dat hij bijvoorbeeld in slaap is gevallen en over het gesprek gedroomd heeft.

2. Er zijn geen concrete bewijzen in het verhaal die zeggen dat het mannetje echt is. Wel denkt de Hoofdpersoon nog iets te horen van het mannetje. "Het lijkt net alsof je in de verte nog een 'takketrut' weg hoort sterven." Dat de hoofdpersoon nog iets denkt te horen na hij opgestaan is zou kunnen betekenen dat het echt was maar dat is zoals ik al zij geen concreet bewijs.

3.  Voor de geestelijke afwijking heb ik geen bewijzen kunnen vinden in dit korte verhaal. Het blijft dus maar een vermoeden. Wel is het mogelijk dat De hoofdpersoon zich een beetje eenzaam voelt. Dit concludeer ik uit de zinnen: "Het feit dat je door het natte bladerdek een vochtig achterwerk krijgt interesseert je geen reet; je bent toch al zielig." en "Hij zegt dat hij ziet dat je verdrietig bent en dat hij dat heel erg voor je vind maar dat je voor zijn huis zit."

Persoonlijke terugblik

Ik vond dit een kort maar zeer krachtig verhaal. Ik vind het bijzonder dat een klein aantal bladzijdes mij al goed aan het denken heeft weten te zetten. Ook vond ik het taal gebruik in korte verhaal vrij sterk. Dit komt in de meeste verhalen niet echt voor en maakte dit verhaal daarom leuker om te lezen. 

Teun, Maarten en ik hadden een goede samenwerking. We hebben via skype overlegd over de hamvragen. Ik denk dat het overleggen zeer nuttig was bij het zoeken naar mogelijke antwoorden op de gestelde hamvragen. Ik vond het over een algemeen een leuke opdracht om te doen. Het is een stuk anders dan gewoon een boek lezen.

Nederlands boekverslag Zeer Korte Verhalen

Door Teun Slob

Titel: Waterlelies en sterren

Auteur: Gied Jaspars

Hamvragen:   - Waarom heeft hij zijn boot nescio genoemd?

                       - Waarom is hij opzoek naar witte waterlelies?

                       - Waarom werd de hoofdpersoon zo emotioneel toen hij het gedicht                         over de waterlelies las?

Mogelijke antwoorden:

Waarom heeft hij zijn boot Nescio genoemd?

1-Nescio is latijn voor “ik weet niet”. Misschien kon hij geen goede naam verzinnen dus dacht hij dat “ik weet niet” wel een toepasselijk naam zo zijn, en als je het dan in het latijn doet, komt te ook nog “mooi” over.

2-Hij heeft zijn boot naar de schrijver Nescio vernoemd, omdat Nescio een idool van hem was.

Zelf vond ik idee 1 het meest logisch, want ik kan me goed voorstellen dat iemand zoiets zou doen en ik zie mezelf ook nog wel zoiets als dat doen. Maar als ik naar het boek kijk dan staat er wel in dat de schrijver een grote invloed in zijn leven heeft gehad, hierdoor denk ik dat allebei de gedachtes wel kunnen kloppen.

Waarom is de hoofdpersoon opzoek naar waterlelies?

1-het gedicht De Waterlelies heeft hem, toen hij een kind van negen was, diep geraakt. Hierdoor is hij dit nooit vergeten en heeft hij vijfenveertig jaar later toch eindelijk witte waterlelies gevonden.

2-Misschien geven witte waterlelies hem wel innerlijke rust. Want hij zegt ook dat het water zwart leek naast al die witte waterlelies, en dat de nacht zwart leek tussen al die witte sterren waardoor het lijkt alsof hij door een donkere tunnel vaart. Dat kwam bij ons over alsof dat innerlijke rust aangaf.

Mij leek in dit geval idee 2 het beste. Ik heb zelf ook zoiets gedaan, en ik kan met zekerheid zeggen dat het fijn en rustgevend is.

Waarom werd de hoofdpersoon zo emotioneel toen hij het gedicht over de witte waterlelies las?

1-Het kan natuurlijk zijn dat hij op zijn negende een hele emotionele jongen was, en omdat hij zich niet kon voorstellen hoe een witte waterlelie eruit zou zien, idealiseerde hij de witte waterlelie zo erg dat hij er emotioneel diep door geraakt werd.

2-Misschien had hij als kind iets ergs meegemaakt en moest hij door het gedicht daaraan terugdenken.

Eerlijk gezegd denk ik dat het antwoord 1 is; dit komt mede doordat wij geen andere goede verklaring hadden, waardoor dat de enige is de logisch is.

 Persoonlijke terugblik:

Maarten, Max, en ik hebben redelijk goed samen gewerkt, alleen zijn we een beetje te laat begonnen, maar dat kwam doordat wij dachten dat we een week langer de tijd hadden. We hebben alles in een middag/avond gemaakt, en samen overlegd via skype. Dit is goed gelukt en uiteindelijk viel de opdracht redelijk mee. We hadden wel gedacht dat het minder werk zo zijn maar je moet toch best goed met elkaar overleggen om dit tot een goed verslag te maken.

Aangezien we moesten overleggen over ieder verhaal was het overleggen wel zeker nuttig. Over het algemeen vond ik het wel leuk om te doen. Het was weer wat anders dan een boek lezen en er dan een verslag over schrijven, en dat vond ik wel fijn.

Melk. Mas de la griffe 1942

Geschreven door Matthijs Deen

Door Maarten Molenaar 4D

De hamvragen

·        1) Wat is de reden voor de altijd aanwezige woede bij Jean?

·    2)  Wat betekent de titel van het verhaal?

Mogelijke antwoorden

·         1)  - Jean is een alcoholist. Zijn woede is niet rationeel. Als de zon schijnt en de regen blijft uit, scheldt hij tegen de zon. Een aanwijzing dat Jean alcoholist is, is dat zijn vrouw hem in bed ligt als hij thuis komt. De ezel moet na een dag werken de weg naar huis vinden.

            - Er zijn geen kinderen. Wellicht is dit een oorzaak van de woede van Jean.

            - Wellicht is Jean gesteld op zijn privacy. Christine zorgt goed voor vluchtelingen, maar het lijkt erop dat Jean wil dat ze verdwijnen.

·       

           2) - Dit is niet duidelijk. Melk is duidelijk Nederlands, Mas de La griffe, zou Spaans kunnen zijn, maar het is ons niet gelukt om dit te vertalen. Het verhaal speelt zich af in de Tweede Wereldoorlog, immers, het jaartal 1942 wordt vermeld. De titel nodigt wel uit om het verhaal te lezen, immers het gebruik van zowel een jaartal, als een Nederlands woord als wat Spaanse woorden prikkelt de fantasie.

Rechtvaardiging

Het beste antwoord vind ik dat de woede veroorzaakt wordt door het feit dat Jean alcoholist is. Alcoholisten kunnen immers vaak irrationeel boos worden. Het feit dat Jean boos wordt op de zon vind ik een signaal dat hij alcoholist zou kunnen zijn.

“Tot de oorlog kwam, bestond zijn leven uit zijn woede, zijn vrouw, zijn ezel en de markt in Els Banys. Hij schold de hele dag; op de regenwolken die het dal binnendreven, de zwijnen die zijn moestuin vertrapten, de werkpaarden die het hooi deelden met de berschapen.”

“Bleef de regen uit, dan schold hij tegen de zon. De bomen en de bergbeek ruisten boven hem uit. Op marktdag vertrok hij naar het dal, z’n ezel beladen met kaas, worst en kastanjes. ’s Avonds vond de ezel voor hem de weg terug naar boven.”

De laatste zin is een goede indicatie dat Jean te veel alcohol drinkt, zelf na een dag op de markt te hebben gestaan, wat immers zijn werk is.

Persoonlijke terugblik

Mijn persoonlijke terugblik op het verhaal is dat het weliswaar kort is, maar toch de fantasie prikkelt. Wat heeft de auteur bewogen om dit te schrijven? Wat wil hij met dit verhaal bereiken? Het gesprek met Teun en Max vond ik nuttig omdat zij mijn indruk hebben bevestigd. Het zou heel goed kunnen dat Jean alcoholist is. Helaas waren wij met z’n drieën te laat begonnen, omdat we dachten dat het verslag een week later ingeleverd moest worden, wat voor lichtelijke haast zorgde. We hebben het toch voor elkaar gekregen het op tijd te publiceren, met het nodige overleg dat we via skype uitvoerden. Ik had verwacht dat het een beetje een saaie opdracht zou worden, maar uiteindelijk viel dat erg mee. Vooral toen ik me verder in het verhaal ging verdiepen en steeds meer onduidelijke aspecten helder werden.